Państwowy Instytut Robót Ręcznych (PIRR) 1923–1950

Pracownie w PIRR

W PIRR istniały 2 pracownie drzewne. Kierowali nimi Feliks Wojnarowicz oraz Kazimierz Zacharkiewicz. Sale wyposażono w tarczówkę, taśmówkę, wyrówniarkę i tokarki. 

Pracownią metalu kierował Tadeusz Pietrzykowski. Od 1922 roku usytuowana była w jednej sali trzyokiennej w suterenach.

Pracownia szkutnicza (kier. Aleksander Pauly), umieszczona w sali sześciookiennej z czterema tokarkami, wiertarką, szlifierką, nożycami, wyrówniarką i taśmówką. Łodzie wykonane w pracowni cumowały w przystani kuratoryjnej. 

Pracownia tekturowo-introligatorska podlegała kierownictwu Mariana Wojnarowicza i Walentego Czyżyckiego. Ich pracownie wyposażono w komplet pras, zszywaczek, noży, maszynę do obcinania książek i nóż do cięcia tektury. 

Pracownia różnych technik działała pod kierownictwem Walentego Czyżyckiego i Ignacego Hubera. Miała ona służyć tworzeniu pomocy naukowych do geografii, matematyki i fizyki, przy dużym uwzględnieniu techniki szklarskiej. 

Pracownia kroju i szycia podlegała Marii Czechowskiej. Pracownia była wyposażona w komplet maszyn nożnych do szycia, stoły do kroju oraz w manekiny. Na ścianach rozmieszczono wartościowe przedmioty sztuki ludowej.

Pracownia koszykarska była kierowana przez Mariana Wojnarowicza.

Pracownia rysunkowo-malarska.

Przedmioty wykonane przez uczniów, okazy sztuki ludowej i modele ilustrujące system slojdu szwedzkiego i duńskiego zgromadzono w muzeum, które służyło jednocześnie za salę rekreacyjną, natomiast w bibliotece udostępniono ok. 3 tys. dzieł oraz 2.3 tys. przeźroczy. 

Na terenie siedziby PIRR przy ul. Górczewskiej 8 w Warszawie, na placu rekreacyjnym prowadzone były kursy nauki jazdy motocyklem i samochodem. Po II wojnie światowej absolwenci PIRR prowadzili kursy nauki jazdy rowerem, motocyklem i samochodem zakończone zakończone egzaminem przed komisją państwową.

Pracownie
Prace

Jeżeli ktoś z Oglądających posiada jakieś informacje dotyczące PIRR lub rozpoznałby kogoś na zdjęciach, bardzo proszę o kontakt.